MuNdo nG kAliGayAhAn"

hmmmm...college life ko?! naman!! siguro masasabi kong isa ito sa pinakamasaya at di makakalimutang yugto ng buhay ko,dito kasi ako nakaramdam ang saya na hindi ko nararamdaman ngayon dito sa bahay namin.Una akong nag aral sa iEti sa bayan kumuha ako ng kursong tungkol sa computer.mAsaya!kaya ko naman.lalong sumaya ng matagpuan ko ang mga masasabi kong totoong kaibigan,lagi ko silang kasama sa hirap,lungkot at saya di nila ko iniiwan kahit alam nila na di ko sila kayang sabayan,natutuwa ako sa kanila kasi hindi sila yung tao na pag alam nila na my mali sa ginagawa mo ipapahiya ka nila or else,diba my taong kunwari idadaan sa joke pero ang dating ipinapahiya kana.lagi kaming magkakasama pagkatapos ng klase todo bonding hanggang sa hindi ko namamalayan na ginagibi na pala ko lagi ng uwi.Ayun Talo!!! ginawa ng tita ko na nagpapa aral sa akin ngayon pinahinto ako akala nya kasi hindi ako nag aaral mabuti.kaya un nahiwalay ako sa kanila.Pero hindi naman un naging katapusan ng story namin nagkikita kita parin kami hanggang ngayon.Ngayon naman andito na ko sa pLmar masaya naman my mga friends ako pero di ako masyado bumabarkada kasi baka mapahinto n naman ako diba?! aral muna buti..hopefully na sana makatapos ako,,,"

ang batang mandirigma!!!!

Masakit isipin na nabuhay ka sa mundong to na kalahati ng buhay mo puro paghihirap
hayaan mong ikwento ko sayo ang buhay ko na pilit sumasama sa agos ng buhay
at lumalaban para sa magandang kinabukasan.

Ako si joanna almazan ipinanganak na mahirap,lumaki sa hirap at ngayon namumuhay na mahirap,nasa tiyan palang ako ng nanay ko ng iwan kami ng mabait kong ama,naghirap kami nun hindi alam ng nanay ko kung paano ang gagawin sa amin mabuhay lang kami.Bata pa ang mga kapatid ko nun at ako naman ay nasa tiyan palang ng aking ina,.Dumating ang isang araw na may nakilala ang mama ko na isang lalaki na kanyang buong akala ay sya na ang taong makakatulong sa amin,pero hindi!!! binubugbog nya kaming magkakapatid,hindi alam ni mama yun dahil nasa trabaho sya pag ginagawa ng lalaking yun ang pambubugbog sa amin,wala pa akong 2taon ng makaranas ako ng pambubugbog,dumating ang araw na nalaman na ni mama ang lahat kaya nagdesisyon sya na iwan na ang lalaking yun,ngunit ayaw pumayag kaya lumayas nalang kmi sa puder ng lalaking iyon.Nakitira kmi sa kung kanikaninong kamag anak makaraos lng sa kahirapan,iniwan kmi pansamantala ni mama sa puder ng tita ko para sya makapagtrabaho.Dumating ang isang aRaw na nakapangasawa na naman ang mama ko,syemre kailangan nya din ng makakasama sa buhay diba? kea pumayag kmi,maganda ang pakikisama sa amin ng asawa ni mama ituring nya kami na parang totoong anak,ngunit ng dahil sa kahirapan na rin ng buhay naging sandal ng asawa ng mama ko ang alak para makalimutan ang mga problema hanggang dumating na rin ang araw na binubugbog nya na rin kmi..Sa knya pagdidisplina lang ang lahat pero para amin sobra na,hindi na namin makayanang magkakapatid ang lahat ng nangyayari sa amin,pero alam namin na hindi na iiwan ni mama ang lalaking un kaya isa isa kaming umalis sa puder nila,9years old palang ako ng umalis ako sa amin,naglakad lakad at hindi alam kong san makararating,hanggang may isang babae ang nakakuha sa akin at dinala ako sa kanila,naging maganda ang buhay ko sa kanila pero hinahanap hanap ko parin si mama.1taon ang lumipas nang nahanap n rin ako ni mama sumama ako agad at bumalik sa piling nya.Pero pansamantala ayoko munang makasama ule sa isang bahay ang asawa ni mama kahit pa nagbago na eto,kaya nagdesisyon si mama na patirahin muna ako sa tita ko,kaya ngayon ay nandito ako sa kanila,maganda ang naging buhay ko dito sila kasi ang nagpaaral sa akin mula elementary hanggang ngayon kaya salamat =sa kanila,...